Indien men hetzij op grond van de wet, hetzij op grond van een testament erfgenaam is, heeft men de keuze uit drie mogelijkheden. De nalatenschap kan:
In dat geval worden de schulden door de erfgenaam/erfgenamen gezamenlijk gedragen en moeten die schulden door de hem/haar/hen worden voldaan, ook wanneer de schulden (de passiva) de bezittingen (baten) van de nalatenschap overtreffen. Indien de wettelijke verdeling van toepassing is (de langstlevende ouder krijgt volgens de wet alles in eigendom en moet de eventuele schulden voldoen), zijn de kinderen, ook bij zuivere aanvaarding nooit aansprakelijk voor de schulden van de overledene, ook niet als de schulden de bezittingen overtreffen; hun erfdeel bedraagt in dat geval nihil (nul).
Dit betekent, dat de erfgenamen niet met hun privé-vermogen aansprakelijk zijn voor de schulden van de nalatenschap. Alleen de bezittingen, die tot de nalatenschap behoren dienen de schuldeisers tot verhaal. De nalatenschap moet in beginsel volgens strikte regels worden afgewikkeld. Deze wijze van aanvaarding is gewenst, als het onduidelijk is of de schulden de waarde van de bezittingen overtreffen.
In dat geval komen alle aanspraken op de nalatenschap te vervallen; de erfgenaam,die verwerpt, wordt geacht nooit erfgenaam te zijn geweest. Het erfdeel van iemand, die verwerpt wordt dan verkregen door zijn afstammelingen, en bij afwezigheid daarvan door de overige door de wet of bij testament aangewezen erfgenamen. Voor beneficiaire aanvaarding of voor verwerping dient een verklaring door de erfgenaam te worden afgelegd (via een schriftelijke volmacht) bij de griffie van de rechtbank. Dit kost per verklaring €.175,00 (2012) aan griffierecht.